N-heksan üretim süreci
Yabancı heksan üretiminin çoğu, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Richfield (Richfield) ve Watson (Watson) gibi, iki veya daha fazla yatağı adsorpsiyon için geri dönüştürerek ham madde olarak sulandırılmış rafinat kullanan moleküler elek adsorpsiyon proseslerini kullanır. n-heksan üretmek için desorpsiyona basın.
Çoğu yerli heksan üreticisi, iki türe ayrılan hidrojenasyon damıtma işlemini kullanır:

Önce hidrojenasyon, sonra rektifikasyon.

Ön hidrojenasyon olarak da bilinen hammadde, ısı değişimi ile ısıtılır, reaksiyon sıcaklığına ulaşır, katalizörün etkisi altında hidrojenasyon reaktörüne, kükürt giderme ve dearomatizasyon reaksiyonuna girer, çözücü yağ ve hidrojen karışımı ayırma için ayırma tankına girer. , hidrojen geri kazanımı, fraksiyonasyon kulesine çözücü yağ Bitmiş ürünler halinde kesin. Genel olarak konuşursak, ham maddelerin hidrojenasyonundan sonra, hala fraksiyonlara ayrılır ve n-hekzan ve diğer farklı türde çözücü yağlara ayrılır. Avantajı, tüm hammaddelerin aromatize edilmesi ve tüketilmesi, böylece her ürünün tam olarak kullanılmasıdır. Dezavantajı, yatırımın büyük olması ve malzeme tüketiminin yüksek olmasıdır.

İkincisi, düzeltme ve ardından hidrojenasyon.

Hidrojenasyon sonrası olarak da anılır, n-heksan durumunda, ham madde önce 66-69 damıtma aralığının ham heksanına kesilir, ham heksanın saflığı büyük ölçüde iyileştirilir ve fenil grubu olduğundan n-heksan içinde bulunan, ham heksan içindeki heksan İçeriği de büyük ölçüde arttırılır ve daha sonra yüksek kaliteli n-heksan üretmek için hidrodebenzen kükürt giderme işlemine tabi tutulur. Avantajı, yatırımın küçük olması ve malzeme tüketiminin küçük olmasıdır. Dezavantajı, hidrojene olmayan kısmın etkili bir şekilde kullanılmamasıdır.